sözlük yazarlarının hayat felsefeleri

• duyduğum bir lafı (bkz: sözlük anlamı)yla anlamak. kulağımın duyduğu şey yerine şunu-bunu zannetmekten koruyor beni. laga luga lafları ayıklamama yardım ediyor.
  
  (bkz: hayat felsefesi) lafı da öyle geldi birden. "hayatın mı küçük, felsefen mi dar?" diye bir soru takıldı aklıma. sonra fark ettim ki lise bebelerinin kafa patlattığı bir (bkz: laf) işte. o kadar yani... bu lafı duyan da "bende de olsun bundan" diye kaç yıl kafa patlatıyordur kim bilir. ille de 1 (bir) tane olacak ya? iki tane olamaz çünkü.
  
  eyyorlamam bitti. ben uyumaya gidiyorum.
• hangisi daha önemli?
  
  yolculuk mu, varış noktası mı?
  
  birçok kişinin farklı cevapları olsa da; üçüncü ve hayatınızı baştan sona etkileyecek bir unsur daha var.
  
  kiminle gittiğin…
  
  günümüzün en önemli sıkıntılarından biri de; yetişkin hayatına ayak uyduramamak.
  
  doğru insanlar ile kendin olabildiğinde, hayat sana göz kırpmaya başlıyor.
• > sınanmamış durumlar hakkında ahlak satma.
  > bir şey gerçek olamayacak kadar iyiyse, muhtemelen gerçek değildir.(ilişkilerim için)
  > her insan herşeyi yapabilir, ben dahil.
  > asla asla deme, hayat yedirir lafını.
  > tabiatta adalet denen bir kavram yoktur.
  > hayat bu, fazlasını bekleme. mantıklı olmak zorunda da değil..
• iyi hep eğlenelim, hiç somurtmayalım, hep mutlu olalım, durup durup gezelim, değişik değişik yiyelim iyi.
• yapmak istemediğin, içinden gelmeyen hiçbir şeyi yapma!
• hayatta her zaman yalnız olduğunu kabullenmek lazım.
  
  yeri geliyor ailenize bile aidiyet hissedemiyorsunuz, sizi hayattan soğutuyorlar. hep yalnız olduğunuzu kabul etmek en güzeli.
  
  gerçi bu da bir felsefe oldu mu emin değilim.