babanın ölmesi

• çok yakın zamanda babasını kaybetmiş birlikte büyüdüğüm 20 yıllık arkadaşımla buluştuk dün, onun 2,5 ay benimse kaybedeli 1,5 yıl geçti üstünden. tüm gün olanlardan konuştuk. 33 yaşında bunları konuşacağımız hiç aklımıza gelir miydi diye hayatı sorguladık oturduğumuz koltukta. ben buluşmadan önce babama uğradığımda üstünde açan gül tomurcuğuna ağladım, o babasından kalan ilik sularını anlatırken gözleri dolu dolu sesi titredi. benzer süreçleri çok yakın zamanda yeniden görmenin hayal kırıklığını yaşadık biraz da ikinci kaybımızla nasıl yeniden buldu bu lanet şey diye. birbirimizi keşke bu açıdan çok da iyi anlayamıyor olsaydık sözlük. umarım olduğunuz yerde çok huzurlusunuzdur. her cümlemizde her anımızda aklımızdasınız babişler, sizi seviyoruz.
• 3 yıl kadar geçti üzerinden. geçenlerde ailecek mezarını ziyaret ettik. ve mezarına eğilip şöyle dedim:" iyi ki gitmişsin orospu çocuğu"
  
  3 yıldır yaşam kalitem yükseldi yeminle. beni zorla odama kapatmanı, dışarıda takip etmelerini, bilmem nelerini asla unutmayacağım. inşallah cehennemde yanma aşamasındasındır. ateşin bol olsun...
• 2 yıl oldu 20 yıldır görmüyordum. zor bir durum insan zorda olduğunda babasını arıyor. trafik kazası geçirdiğimde arkadasım yanımda idi yoklugu aldıgım yaralardan daha kötü etkilemişti beni
  kendi tercihi idi ayrılması evden ben arayı bulmaya cok calıstım su andaki aklım olsa alırdım eve oturtur sorunları çözerdim. kucuk yaşta olmasından olayları yapamadım.
  
  babanın ve annenin eksikliği insanı hızlı büyütüyor. bu belkide benim en büyük korkum babam gibi olmak bu hayatta birşeyler yaparken onlarca kez düşünüp onlarca kez karsımı anlamaya calısmam bu olayın bendeki etkisi sanırım.
  
  cok naifsin diyorlar ama içimde olan fırtınaları limanıma yanasanlar biliyor sadece.
  
  insan kırmaktan korkmamın sebebi bu ama kırmayı isteyen olunca kanım aksada akmasına izin vermem bundan belki
  
  beni kaybeden insanın eksikliği olur. ben hayvanlarla bir kucuk hayatım var dışarısı uzun zamandır yabancı bana
  
  belki baba olma hissi kaybım yada korkumun nedeni babamdır.
  belkide evlenme hissinin kaybıda yaşadıklarım ve babam bilmiyorum.
  ama yokluğunda bile soylediği sözler halen beni üzüyor.
  
  bu hislerimi geri getiricek kişide yaşım ilerlemesinden zor oldugunu düşünüyorum artık.
• 34 yıl oldu koskoca otuz dört yıl..
• babam öğlen ameliyata girdi. eşim başında. git demedim kendisi tercih etti. ben zaten gitmeyeceğim, işlerim var. telefonla ararım geçmiş olsun derim. dostlar alışverişte görsün. aykırı davranıp polemik yaratacak değilim. uzun zamandır uslu kız olup, geçip gidiyorum sülale iletişimlerinde.
  
  çocuk okuldan çıktı, bir taraftan telefondan ona ödev yaptırıyoruz. hayat aksadı sadece içten içe sıkıntım o. misal doktor, işlem sırasında babanız vefat etti dese bir şey hissedeceğimi zannetmiyorum. gider gömer ve dönerim. çocukluk travmalarıma girecek, onları düşünecek, olanlara vah vah edecek yaşı geçtim. oldu, bitti, sindirdim.
  benim mirasım donuk bir ruh hali oldu. epeyce donuk. kökten ayrıldım. bitti. oğlumla yeni bir kök oluşturmaya çalışıyorum. teşekkürler aile üyelerim.