edecek küfür bulamamak ^*

• televizyonda televole tarzı şeyler gördüümde girdiim açmaz.
• bana bir kere oldu ve hayatimda ilk defa birinin yuzune tukurmek zorunda kaldim (iyi de ettim)
• sevdiginiz birinin sizi sirtinizdan vurmasi durumunda...
• edicek kufur bulamadıgımda salak derim.
• öyle bir anın gelmesiki boğazınızda tam çenenizin altında laflar düğümlenir çeneniz kilitlenir suratınız kasılır.bu durumda yapılabilecek her türlü hareket yasaldır.
• boyle bir durumda "hay ben..." dersin baska da birsey diyemezsin. desen de cogu zaman fark etmeyecektir zaten
• sizi sinirlendiren insanin saygi duydugunuz birisi olmasi sonucunda ne desem de saygisizlik etmesem diye kufur aramak.
• bbg'de kavga eden, tartisan, kitlenen zavallilarin oyundan atilmamak icin dustugu caresizlik durumu
• bu ruh halinin tezahur ettigi durumlar icin => (bkz: konsolosluk diyaloglari)
• bilimum sinir patlamaları esnasında vuku bulan durumdur.
  söyleyeceğimiz hiç bir şeyin, edebileceğimiz hiç bir küfürün yeteri kadar ağır olmayacağı, tatmin sağlamayacağıni hissedersiniz ve ağzınızdan çıkanları tamamlayamazsınız. "pzv... or.. mn..." şeklinde gevelemek suretiyle sizi asıl huzura erdirecek şeyin öfkenin hedefini hırsınızı alana kadar yumruklamak olduğunu hissedersiniz, ancak bazı durumlarda bunun imkanı yoktur, hissiniz içinizde patlar, duvarları yumruklarsınız, hatta belki hırsınızdan ağlayabilirsiniz de.
  tıpkı "nefes açlığı" olarak tabir edilen "derin nefes alamama" durumu gibidir, nefesiniz göğsünüzün ortasında takılı kalıyormuş gibi olur, bir tek derin nefes alabilme çabası yüzünden uykunuzdan olursunuz.
  nihayetinde tüm öfkenizi haketmiş kişilerden alamadığınız hıncınızı haketmeyenlere yönelterek yine kendi canınızı acıtırsınız, yine sinirlenir, edecek küfür bulamazsınız.
  bu kısır döngüyü kırabilmek için ya dil uzmanları çok sağlam bir küfür icat etmeli, ya da siz öfkenizi hakedenden çıkarmayı başarabilmelisinizdir.
  (bkz: sözlüğe kusmak)
  (bkz: gelmeyin üstüme çok doluyum)